บทที่ 86

“จริงจังเหรอ” น้ำเสียงเย็นเยียบของไมเคิลพลันดังสะท้อนไปทั่วโถงทางเดินที่ว่างเปล่า

โซเฟียตัวแข็งทื่อ หนังศีรษะชาวาบ ไม่กล้าแม้แต่จะหันกลับไปมอง

อิซาเบลลาพูดขึ้นเสียงอ่อย “สวัสดีค่ะ คุณจอห์นสัน”

“กลับไปทำงานได้แล้ว” น้ำเสียงของไมเคิลเรียบเฉย

อิซาเบลลารู้สึกเหมือนได้รับนิรโทษกรรม เธอรีบคว้ามือของโซเฟีย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ